อาคารที่โจทก์ขอให้เจ้าพนักงานบังคับคดียึด ต้องถูกรื้อถอนไปในระหว่างการบังคับคดีและไม่อาจนำขายทอดตลาดได้ เกิดจากการใช้อำนาจโดยชอบด้วยกฎหมายของเจ้าพนักงานท้องถิ่นที่มีคำสั่งให้จำเลยรื้อถอนอาคาร ไม่ใช่ความผิดหรือความประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรงหรือความไม่สุจริตของโจทก์ที่โจทก์จะรู้มาก่อนว่าอาคารที่ยึดมีสภาพเป็นอันตรายและสำนักงานเขตมีคำสั่งให้รื้อถอน ทั้งไม่ใช่การถอนบังคับคดี ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 292 (2) (3) (4) (6) และ (7) ที่ผู้ร้องขอยึดหรืออายัดทรัพย์สินต้องรับผิดในค่าฤชาธรรมเนียมในการบังคับคดีตามมาตรา 169/2 วรรคสี่ จึงไม่มีเหตุสมควรที่จะให้ผู้ร้องต้องรับผิดค่าธรรมเนียมกรณียึดทรัพย์สินแล้วไม่มีการขายหรือจำหน่าย
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 541/2567
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น