ในการวินิจฉัยอุทธรณ์ของศาลอุทธรณ์ ต้องวินิจฉัย ประเด็นข้อสำคัญในคดีที่คู่ความยกขึ้นอุทธรณ์ในทุกประเด็น แต่ไม่จำต้องวินิจฉัยปัญหาในทุกเรื่องที่ยกขึ้นอุทธรณ์หากปัญหาดังกล่าวนั้นไม่เกี่ยวกับประเด็นแห่งคดี ฟุ่มเฟือย หรือไม่มีผลให้คำวินิจฉัยเปลี่ยนแปลง ทั้งเป็นดุลพินิจของศาลที่จะวินิจฉัยว่าสมควรวินิจฉัยในปัญหาใดหรือไม่สมควรวินิจฉัยในปัญหาใด
การที่ศาลอุทธรณ์มิได้วินิจฉัยในบางปัญหาที่จำเลยยกขึ้นอุทธรณ์ ไม่ได้มีผลทำให้คำพิพากษาของศาลอุทธรณ์เป็นคำพิพากษาที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 4200/2566