คดีแพ่งเกี่ยวเนื่องอาญา เมื่อคดีอาญาข้าราชการไม่ต้องรับผิด คดีแพ่งก็ฟ้องหน่วยงานต้นสังกัดไม่ได้ และแม้จำเลยไม่ได้ให้การ ก็ยกข้อเท็จจริงส่วนอาญายกขึ้นอ้างในชั้นฎีกาได้

โจทก์ฟ้อง ธ. ซึ่งเป็นข้าราชการในสังกัดจำเลย เป็นคดีอาญา คดีถึงที่สุด โดยศาลชั้นต้นพิพากษาว่า พยานหลักฐานที่โจทก์นำสืบฟังไม่ได้ว่า ธ. กระทำความผิดตามฟ้อง จึงพิพากษายกฟ้อง ซึ่งเป็นการฟ้องโดยอาศัยเหตุเดียวกันกับคดีแพ่งที่โจทก์ฟ้องจำเลยในมูลละเมิด จึงเป็นคดีแพ่งเกี่ยวเนื่องกับคดีอาญา ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 40 คำพิพากษาในคดีอาญาผูกพันโจทก์ซึ่งเป็นคู่ความในคดีแพ่ง การที่จะพิจารณาว่าจำเลยกระทำละเมิดต่อโจทก์หรือไม่ในส่วนคดีแพ่ง ศาลต้องถือข้อเท็จจริงตามที่ปรากฏในคำพิพากษาคดีส่วนอาญาตามมาตรา 46 เมื่อคดีส่วนอาญาศาลมีคำพิพากษาถึงที่สุดว่า ธ. ไม่ได้กระทำความผิดตามฟ้อง ถือว่าจำเลยไม่ได้กระทำละเมิดตามฟ้องในคดีส่วนแพ่งด้วย โจทย์จึงไม่มีอำนาจฟ้องจำเลยซึ่งเป็นหน่วยงานต้นสังกัดของ ธ. ให้รับผิด

คดีแพ่งเกี่ยวเนื่องกับคดีอาญา ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 46 ให้ศาลในคดีส่วนแพ่งจำต้องถือข้อเท็จจริงตามที่ปรากฏในคำพิพากษาคดีส่วนอาญา เป็นปัญหาเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชน แม้จำเลยไม่ได้ให้การ จำเลยก็มีสิทธิยกขึ้นอ้างในชั้นฎีกาได้ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 225 วรรคสอง 

 คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 613/2567