ภรรยาทำหนังสือรับรู้และยินยอมให้สามีทำสัญญาเช่าซื้อ โดยยอมรับผิดอย่างลูกหนี้ร่วม ไม่ใช่การหลบเลี่ยงการทำสัญญาค้ำประกัน แต่เป็นการให้สัตยาบันแก่หนี้ของคู่สมรส

ภรรยาโดยชอบด้วยกฎหมาย ทำหนังสือให้ความยินยอม ในการที่จำเลยผู้เป็นสามีทำสัญญาเช่าซื้อ มีเนื้อความว่า รับรู้และยินยอมให้จำเลยทำสัญญาเช่าซื้อ หากจำเลยผิดสัญญาหรือมีความรับผิดตามสัญญาเช่าซื้อ ยินยอมร่วมรับผิดกับจำเลยอย่างลูกนี้ร่วม หนังสือที่ภรรยาแสดงเจตนาต่อโจทก์มิได้เป็นสัญญายินยอมร่วมรับผิดอย่างลูกหนี้ร่วม อันเป็นการหลบเลี่ยงการทำสัญญาค้ำประกันที่มีข้อจำกัดไม่ให้ผู้ค้ำประกันต้องรับผิดอย่างเดียวกับลูกหนี้ร่วมหรือในฐานะลูกหนี้ร่วมตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 681/1 วรรคหนึ่ง ซึ่งจะตกเป็นโมฆะ แต่มีลักษณะเป็นการให้สัตยาบันแก่หนี้ที่จำเลยคู่สมรสของตนก่อขึ้น หนี้ของจำเลยตามสัญญาเช่าซื้อถือเป็นหนี้ร่วมระหว่างสามีภรรยาที่ภรรยาต้องร่วมรับผิดกับจำเลย ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1490 (4 )

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 4001/2566

หนังสือรับรู้และยินยอมให้ทำสัญญาและยอมรับผิดอย่างลูกหนี้ร่วม ถือเป็นการให้สัตยาบัน

สามีทำหนังสือให้ความยินยอมในการที่ภรรยาทำสัญญาเช่าซื้อมีข้อความว่ารับรู้และยินยอมให้ภรรยาทำสัญญาเช่าซื้อ หากภรรยาผิดสัญญาหรือมีความรับผิดตามสัญญาเช่าซื้อยินยอมร่วมรับผิดกับภรรยาอย่างลูกหนี้ร่วม หนังสือนี้มีลักษณะเป็นการให้สัตยาบันแก่หนี้ภรรยา ถือเป็นหนี้ร่วมระหว่างสามีภรรยาตามปพพ 1490 (4) ไม่ใช่หนังสือยินยอมรับผิดร่วมกับภรรยาอย่างลูกหนี้ร่วมเพื่อหลีกเลี่ยงกฎหมายค้ำประกันที่จะตกเป็นโมฆะตามปพพ 681/1

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3801/2565 

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3803/2565