ส. บุตรโจทก์และจำเลยภรรยาของ ส. ปลูกสร้างบ้านพิพาทบนที่ดินโจทก์โดยได้รับอนุญาตจากโจทก์ บ้านพิพาทไม่ใช่ส่วนควบของที่ดิน บ้านพิพาทเป็นกรรมสิทธิของ ส. และจำเลย โจทก์ไม่มีกรรมสิทธิในบ้านพิพาท แม้ภายหลัง ส. ตาย โจทก์ซึ่งเป็นทายาทโดยธรรมมีสิทธิในบ้านส่วนที่เป็นมรดกของ ส. แต่การที่จำเลยปลูกสร้างบ้านพิพาทบนที่ดินโจทก์โดยได้รับความยินยอมจากโจทก์ย่อมก่อให้เกิดสิทธิเหนือพื้นดินเป็นคุณแก่จำเลยโดยไม่มีกำหนดเวลา เมื่อสิทธิเหนือพื้นดินไม่ได้ทำเป็นหนังสือและจดทะเบียนการได้มากับเจ้าพนักงานจึงเป็นเพียงบุคคลสิทธิระหว่างโจทก์กับจำเลย โจทก์ชอบที่จะบอกเลิกสัญญาเสียในเวลาใดก็ได้ แต่ต้องบอกกล่าวล่วงหน้าแก่อีกฝ่ายหนึ่งตามสมควรตามปพพ 1413 หนังสือบอกกล่าวให้จำเลยขนย้ายทรัพย์สินและบริวารออกจากที่ดินโดยกำหนดระยะเวลาขนย้ายเพียง 15 วัน นับว่าโจทย์ได้ให้เวลาแก่จำเลยน้อยเกินสมควรถือไม่ได้ว่าเป็นการบอกเลิกสิทธิเหนือพื้นดินที่เป็นคุณแก่จำเลยตามปพพ 1413 การบอกเลิกของโจทก์ไม่ชอบ โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องขับไล่จำเลย แต่โจทก์ในฐานะผู้มีกรรมสิทธิย่อมมีแดนแห่งกรรมสิทธิ ชอบที่จะบอกเลิกสัญญาในเวลาใดก็ได้ เพียงแต่ต้องบอกกล่าวล่วงหน้าแก่อีกฝ่ายตามสมควรตามปพพ 1413 หาเป็นการใช้สิทธิโดยไม่สุจริตไม่
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 4471/2565
