จำเลยที่ 1 ซ่อมบ้านไม่เสร็จ โจทก์ที่ 2 จึงไปลงบันทึกประจำวันไว้เป็นหลักฐานและทำบันทึกตกลงประนีประนอมตามสัญญาจ้างและหนังสือรับสภาพหนี้ไว้ว่า โจทก์ที่ 2 เป็นผู้ว่าจ้าง และโจทก์ที่ 1 เป็นสามีโจทก์ที่ 2 อาศัยอยู่ด้วยกันที่บ้านเกิดเหตุย่อมทราบถึงปัญหาการซ่อมแซมบ้านไม่เสร็จของจำเลยที่ 1 ไม่ได้โต้แย้งว่าโจทก์ที่ 2 ไม่มีอำนาจกระทำแทนตน อีกทั้งโจทก์ที่ 1 ยังนำข้อตกลงตามหนังสือรับสภาพหนี้มาเป็นข้ออ้างแห่งข้อหาในคดีนี้ พฤติการณ์ย่อมฟังได้ว่าโจทก์ที่ 1 รู้แล้วยอมให้โจทก์ที่ 2 เชิดตัวเขาเองออกแสดงเป็นตัวแทนของตนในการทำหนังสือรับสภาพหนี้กับจำเลยที่ 1 โจทก์ที่ 2 จึงเป็นตัวแทนเชิดของโจทก์ที่ 1
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3605/2566
