29/07/2568

ข้อเท็จจริงถึงที่สุดตาม ปวิอ 245 ว.2 ฎีกาไม่ได้แล้ว



ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดแทนค่าผู้อื่นโดยไตร่ตรองไว้ก่อนตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 289 (4)  ลงโทษจำคุกตลอดชีวิต


จำเลยอุทธรณ์ขอให้ลงโทษสถานเบา


ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าจำเลยฆ่าผู้ตายโดยไตร่ตรองไว้ก่อน พิพากษายืน เป็นการวินิจฉัยโดยอาศัยอำนาจตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 245 วรรคสอง มิได้วินิจฉัยเพราะจำเลยอุทธรณ์ 


ข้อเท็จจริงว่าจำเลยทำความผิดฐานฆ่าผู้ตายโดยไตร่ตรองไว้ก่อนหรือไม่เป็นอันถึงที่สุดตามมาตรา 245 วรรคสอง จำเลยไม่มีสิทธิฎีกาว่าจำเลยไม่ได้ไตร่ตรองหรือตราเตรียมการเพื่อฆ่าผู้ตายได้อีก ที่ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาของจำเลยในประเด็นนี้เป็นการไม่ชอบ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยให้ 


แต่ประเด็นที่ว่าสมควรลงโทษจำเลยสถานเบาหรือไม่ยังไม่ถึงที่สุด เพราะเป็นประเด็นที่จำเลยอุทธรณ์ จำเลยมีสิทธิฏีกาในประเด็นนี้ได้


คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 264/2567


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น