โจทก์อ้างว่าหลงเชื่อคำหลอกลวงของจำเลยโดยมอบเงินให้จำเลยไปให้ชาวบ้านกู้ยืมด้วยการเรียกดอกเบี้ยเกินอัตรากฎหมายกำหนด แสดงว่าโจทก์มีเจตนามุ่งประสงค์ต่อผลประโยชน์อันเกิดจากการกระทำที่ผิดกฎหมาย แม้การกระทำที่ผิดกฎหมายนั้นไม่เกิดขึ้นเนื่องจากเป็นเพียงการหลอกลวงเพื่อฉ้อโกงโจทก์หรือไม่ก็ตาม ถือว่าโจทก์ไม่ใช่ผู้เสียหายในความผิดฐานฉ้อโกง
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 748/2565
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น